Γυναίκα είσαι, όχι του μύθου θεά
Τον πόνο τον νιώθεις
Τα χείλη σου είναι πάντα ζεστά
Το σώμα σαν χέλι σαλεύεις
Γυναίκα μιας νύχτας,
γι’αυτό μονάχα σε ζητώ
Τι να προσφέρεις σ’εμένα μοναδικό;
Γυναίκα χωρίς όνομα στης νύχτας τη σιωπή
σ’εσένα ζητώ γλυκιά – της σάρκας πρόσκαιρη ηδονή
Το βράδυ σε θέλω – τη μέρα αδιαφορώ
Φωτιές δεν μ’ανάβεις – δεν σε ποθώ,
στης μέρας το χάδι δεν σ’αναζητώ
Τα λόγια μου νότες είναι, του πόθου μιας στιγμής
Γυναίκα της νύχτας
μη ρωτάς τι ζητώ,
δεν σε γνωρίζω – δεν σ’αγαπώ
Γυναίκα της νύχτας
το κορμί σου αναζητώ – όποτε σε ονειρευτώ,
αισθήματα κι αν έχεις κράτησέ τα – κρυφά
Το κορμί σου θέλω μόνο,
μη νιώθεις – σφράγισε τα μάτια
Δεν είσαι παρά μιας νύχτας πυρκαγιά
©Έλενα Παμπόρη
