Αρνηση...

Σε σκέφτομουν χθές βράδυ,πολύ σοβαρά,

αγάπη με είχε πάρει ή συνήθεια απλά;

Απορία είναι γιά μένα το συναίσθημα αυτό,

που κοντά σου με γυρίζει κάθε λεπτό!



Πόσο με μπερδεύει η δικιά μου η λογική,

που περίπατο λες και πάει,μιά νύχτα ερωτική!

Στο κορμί σου θέλω μέσα να χαθώ,

πυρετός είναι που καίει κάθε βράδυ,

γύρω στις δυό!

Μέσα μου όμως μπερδέμενη,

λέω όχι,δεν είναι γιά καλό!



Η απορία που με καίει,μου σαλεύει το μυαλό,

στο συναίσθημα να πίστεψω ή στον πόθο τον καυτό;

Θύελα είναι θα κοπάσει ή αγάπη αληθινή,

ρωτάω εμένα λίγο πριν να κοιμηθώ!



Στο κρεβάτι το μεγάλο,το κορμί μοναχό,

μες τις σκέψεις παλεύει,μετά από τον τρελλό χορό,

που το πάθος είχε κάψει,λίγο πριν,γύρω στις δυό!



Το ταβάνι σαν κοιτάζω,σκέψεις μαζεύονται σωρό,

συναισθήματα πνιγμένα,ένας κρυφός ερωτισμός!

Ερωτήσεις που με πνίγουν,ίσωςείναι κάτι το περαστικό!

Η αλήθεια ίσως πληγώνει,θέλω να είναι αρνητική,

ότι σε αγαπώ κάθε βράδυ,δε θέλω να δεκτώ!