Θάλασσα μου....

Σε αποζήτησα και πάλι φίλη μου καλή!


Και να που ήρθα πάλι,να σε ξαναδώ!




Καθισμένη στην ακροθαλασσιά,κοιτώντας τα άστρα τα λαμπρά




της μίλησα ξανά!Της είπα για μένα,τον πόνο,το γιατί,




την ρώτησα γιά την αγάπη!




Με έλουσε με ένα κύμα,βρυχήθηκε!Τρόμαξα!




Δεν είναι λόγια η αγάπη,μου σιγοψιθύρησε!




Είναι ένα μεγαλειώδες συναίσθημα,χωρίς λόγια!




Ολα μιλάνε...το κύμα,τα αστέρια,ο ουρανός,όλα!




Η αγάπη σε πληρεί,σε γεμίζει,σε κυριάρχει!




Η αγάπη,δεν έχει χρόνο,δεν έχει λόγο!




Δεν έχει δικαιολογίες!




Είναι εκεί και σε γεμίζει!Σε ολοκληρώνει!




Μη ζητάς πολλά,μη ψάχνεις γιατί!




Και ,το κύμα,γλυκοφίλησε τα ακροδάκτυλα μου.




Με ένα χάδι απαλό,με ένα φιλί γλυκό...




Κοίταξε με,μου είπε...Κοίτα πως είμαι γω!




Ολα πάνε και έρχονται,κορίτσι μου γλυκό!




Σαν το κύμα στο γιαλό!




Η αγάπη ίσως πονάει,αλλά αυτό σημαίνει




ότι δεν ήταν γραφτό!




Και με ένα γλυκό κυματισμό,




μου είπε αντίο,θα σε ξαναδώ!




Οταν χορεύεις της αγάπης,το γλυκό χορό!