Η σιώπη κατέκλυσε το μυαλό...
Ο ήχος βοερός ήθελε απεγνωμένα να φωνάξει με ένταση..
Η ερώτηση γιατί..μαριονέτα της καθημερινότητας, η απάντηση βωβή και ανεξίτηλη...
Δεν υπάρχει απάντηση!Μόνο στωική εγκαρτέρηση,στωική και άβουλη αποδοχή..!!!
Το χέρι γραπώνει μία πένα...ένα χαρτί..Και οι ήχοι πέρνουνε μορφή...γίνονται λέξεις..!
Ο άνθρωπος του σήμερα,καρικατούρα της έννοιας ανθρώπου,ένα άτομο που έχει καταργήσει από το λεξιλόγιο του τη λέξη εμείς..Που ζεί και αναπνέει με τη λέξη Εγώ!Εγώ αυτό,εγώ εκείνο...Κούφια λόγια..Κάθε οντότητα στην ύπαρξη της είναι δυαδική!Εγώ με μένα...Σήμερα είναι μοναδική ...ΕΓΩ...!Μόνο εγώ...Η ανθρωπιά έχει χαθεί ανεπιστρεπτί..Κάποτε έβλεπες στο δρόμο ένα άτομο με ανάγκη ,και η ψυχή αντιδρούσε και έλεγε εμείς....Τώρα γυρίζεις το βλέμμα σου αλλού και λες εγώ...Οικονομική κρίση λένε...Η στωική απάντηση σου είναι και πάλι ..εγώ..Ατομική,συναισθηματική,ανθρώπινη,άβουλη κρίση έπρεπε να λέγεται!!Το ότι χάθηκε το χρήμα δεν σημαίνει ότι πρέπει να ισοποπεδωθούν όλα τα άλλα...!Ναι,περνάμαι παράξενους καιρούς......Ναι τίποτα δεν είναι ίδιο πιά...Χθες ήταν καλύτερα..Σήμερα ανέχονται.Αύριο....Κανείς δεν ξέρει...Και η σιωπή...Φωνάζει γιατί!Το είναι κουρασμένο ζητά νόηση,κουράγιο,απάντηση..Αν υπάρχει..!Απάντηση γιατί όλα χάθηκαν,όλα έσβησαν..Ολα έγιναν μουντή σκία του χθές..ζοφερή εικόνα του σήμερα....Μία ανθρωπότητα ολόκληρη που ζει σε ένα θέατρο του παραλόγου που κάποιοι ονομάζουν ζωή.Υπάρχω είναι η απάντηση..Δεν ζώ....!
Ο ήχος βοερός ήθελε απεγνωμένα να φωνάξει με ένταση..
Η ερώτηση γιατί..μαριονέτα της καθημερινότητας, η απάντηση βωβή και ανεξίτηλη...
Δεν υπάρχει απάντηση!Μόνο στωική εγκαρτέρηση,στωική και άβουλη αποδοχή..!!!
Το χέρι γραπώνει μία πένα...ένα χαρτί..Και οι ήχοι πέρνουνε μορφή...γίνονται λέξεις..!
Ο άνθρωπος του σήμερα,καρικατούρα της έννοιας ανθρώπου,ένα άτομο που έχει καταργήσει από το λεξιλόγιο του τη λέξη εμείς..Που ζεί και αναπνέει με τη λέξη Εγώ!Εγώ αυτό,εγώ εκείνο...Κούφια λόγια..Κάθε οντότητα στην ύπαρξη της είναι δυαδική!Εγώ με μένα...Σήμερα είναι μοναδική ...ΕΓΩ...!Μόνο εγώ...Η ανθρωπιά έχει χαθεί ανεπιστρεπτί..Κάποτε έβλεπες στο δρόμο ένα άτομο με ανάγκη ,και η ψυχή αντιδρούσε και έλεγε εμείς....Τώρα γυρίζεις το βλέμμα σου αλλού και λες εγώ...Οικονομική κρίση λένε...Η στωική απάντηση σου είναι και πάλι ..εγώ..Ατομική,συναισθηματική,ανθρώπινη,άβουλη κρίση έπρεπε να λέγεται!!Το ότι χάθηκε το χρήμα δεν σημαίνει ότι πρέπει να ισοποπεδωθούν όλα τα άλλα...!Ναι,περνάμαι παράξενους καιρούς......Ναι τίποτα δεν είναι ίδιο πιά...Χθες ήταν καλύτερα..Σήμερα ανέχονται.Αύριο....Κανείς δεν ξέρει...Και η σιωπή...Φωνάζει γιατί!Το είναι κουρασμένο ζητά νόηση,κουράγιο,απάντηση..Αν υπάρχει..!Απάντηση γιατί όλα χάθηκαν,όλα έσβησαν..Ολα έγιναν μουντή σκία του χθές..ζοφερή εικόνα του σήμερα....Μία ανθρωπότητα ολόκληρη που ζει σε ένα θέατρο του παραλόγου που κάποιοι ονομάζουν ζωή.Υπάρχω είναι η απάντηση..Δεν ζώ....!
