Γύρισα σελίδα..

Γύρισα σελίδα..


οσο δύσκολο και να ήταν!


Ο πόνος,το θα και το διότι,


που φευγαλεα ταλάνιζαν τη ψυχή μου,


την έστελναν αδιακόπα στου άδη τις παρυφές


της σκόρπιζαν ανελέητα τις στάχτες


χωρίς λύπηση καμιά,


της χαμογελούσαν πότε-πότε με γλύκα,


της έλεγαν παραμυθάκια ,


λες και ήτανε μωρό παιδί....


Και άκουγε τις έρυνηες


σαν ένας κουρασμένος Οδυσσέας


που έλπιζε να σωθεί


απο του νού του την παράνοια...!


Και μια μέρα ,παρέα με του άδη το βαρκάρη,


ξύπνησα...!


Και με φωνή χωρίς αισθήματα...


με μάτια χωρίς ούτε ένα δάκρυ...


πετάχτηκα αλλόφρων από της βάρκας


το καβούκι το μισερό...


Και φεύγοντας,είπα το δικό μου


άηχο σκοπό..


Δε θέλω έτσι να ζω!


Αλλαξα σελίδα..άλλαξα σκοπό!..