Το άγραφο....

Το εγώ.....

Σε μιά άγραφη συμμαχία με το εμείς...

με την πεζή καθημερινότητα...

Ολα να βαδίζουν το μονότονο μονοπάτι τους,

χωρίς κατεύθυνση...χωρίς πορεία..!

Αγραφα λόγια,κενά συναισθήματα..

θυμός,ελπίδα..απογοήτευση...

και ο δρόμος....κακοδιάβατος....

γεμάτος κοτρόνες..χλωμά πρόσωπα

όλα να σε κοιτάζουν με την κατηγορία

του φταίς!

Ενοχές γιά κάτι που δεν φταίς!

Πάλι έχασες...

Τι άραγε;

Την ελπίδα..!

Αγραφο γιατί...

Γραμμένη ήττα!

Το άγραφο γιατί μιάς ύπαρξης που πολεμά..

Επιβίωση...

Τι δύσκολο έργο!

Πόλεμος...σε μιά ανούσια,χωρίς λόγο μάχη..

Νικητής ή χαμένος!

Ο άγραφος νόμος του υπάρχω,

στη πεζή ,τόσο αληθινή ζωή!

Και συ εκεί...

Να παλεύεις...

Με τους δαίμονες που σε σημαδεύουν,

χωρίς οίκτο,χωρίς έλεος!

Θα νικήσεις όμως!

Αυτός είναι ο άγραφος νόμος!

Το καλό να νικά το κακό!!