Απορία...

Χάζευα τα νέα της ημέρας...Στον καναπέ,με ένα καφεδάκι...Κύρια είδηση η Ουκρανία.Το γεγονός της ερχόμενης δημιουργίας δύο κρατών.Το ότι,ίσως σύντομα,θα γίνουν ομοσπονδιακά κράτη,με μόνο κοινό την τοπογραφική τους ιστορία.Πάει ο καφές!Τον έχυσα,όταν σηκώθηκα θυμωμένη!Και η Κύπρος??????Γιατί ούτε μια λέξη για το Ελληνικό κράτος,που σύντομα θα χάσει την ταυτότητα του?Που σύντομα θα πάψει να είναι κράτος?Καλά άντεξε,από το 1960,εχουμε 2014,αρκετά?Μιά ραψωδία του παραλόγου,που έγινε τραγωδία? Αυτή είναι η ιστορία που θα λέμε στα παιδιά μας?Κάποτε ,ήμασταν ανεξάρτητο και αυτόνομο κράτος?Κάποτε.....Δεν έκλαψα....Λυπήθηκα!Η ρωγμή στη ψυχή μου μεγάλωσε...
  Το γνωρίζω ότι είναι και η πατρίδα μου πιόνι στο παιγνίδι κυριαρχίας.Πως να μην είναι άλλωστε?Τα έχει όλα!Απαράδεκτο!Αρα....τα δικά σου μας ανήκουνε...Τα όνειρα σου,θα σου τα παίρνουμε!Το σήμερα σου, το στερούμε!Το αύριο ας είναι ζοφερό,άπιαστο.Δεν μας ενδιαφέρει!Ξέχνα καημένε ραγιά το όνομα ,που τόσο περήφανα ,βροντοφώναζες!Χρυσοπράσινο φύλλο,ριγμένο στο πέλαγος...Το άρπαξε αέρας και το πέταξε αλύπητα...Χωρίς λόγια..Χωρίς οίκτο...Χωρίς γιατί και διότι..Αντίο Κύπρος?Αυτή είναι η ιστορία μας?Ενα αντίο?Ως εδώ ήτανε?